الیگومنوره

الیگومنوره؟ هر آن‌چیزی که باید شما بدانید

متوسط ​​چرخه قاعدگی در زنان 28 روز است، اما ممکن است این چرخه در برخی افراد بین 25 تا 35 روز متغیر باشد که طبیعی است. بطور کلی تغییرات کوچک از ماهی به ماه دیگر رایج است، اما در اغلب افراد این چرخه به طور کلی باید در هر ماه یکسان باشد.

[wpforms id=”4024″]

در این مقاله خانم دکتر نرمین کریسانی متخصص زنان و جراح زیبایی به موضوع “الیگومنوره” پرداخته است.

از دست دادن یک قاعدگی که به دلیل بارداری، جلوگیری از بارداری یا یائسگی نیست، معمولاً دلیلی برای هشدار نیست، اما اگر بطور منظم 35 روز یا بیشتر بین قاعدگی ها فاصله باشد، بهتر است فرد حتماً به پزشک مراجع نماید. می توان گفت که الیگومنوره در حدود 13.2 درصد از جمعیت عمومی رخ می دهد. این تعداد در میان زنانی که مشکلات باروری موجود دارند به 20 درصد افزایش می یابد.

علل بروز الیگومنوره و تشخیص آن

موارد متعددی می توانند باعث الیگومنوره شوند. اگرچه الیگومنوره به عنوان یک بیماری در نظر گرفته نمی شود اما ممکن است نشانه ای از مشکلات بهداشتی زمینه ای مانند موارد زیر باشد:

سندرم تخمدان پلی کیستیک  یا PCOS :سندروم تخمدان پلی کیستیک باعث عدم تعادل در سطح هورمون های زنانه، همراه با تشکیل کیست های پر از مایع روی تخمدان ها و تولید مقادیر بیش از حد معمول هورمون های مردانه  به نام آندروژن ها می شود.

سندرم کوشینگ: در سندرم کوشینگ، بدن بیش از حد هورمون کورتیزول تولید یا مقدار زیادی کورتیزول از داروهای خاص دریافت می کند.

پرولاکتینوما: پرولاکتینوما یک تومور غیرسرطانی است که باعث می شود غده هیپوفیز مقدار زیادی پرولاکتین تولید کند.

هیپرپلازی مادرزادی آدرنال: این یک اختلال ژنتیکی است که غدد آدرنال را تحت تاثیر قرار می دهد و باعث می شود که آنزیم های کافی برای ساختن هورمون های آدرنال خاص مورد نیاز نباشند.

بیماری التهابی لگن  یا PID :اگر بیماری مقاربتی را درمان نشود فرد معمولاً درگیر PID می شود.

سندرم آشرمن: زنان مبتلا به سندرم آشرمن دارای بافت اسکار در رحم یا دهانه رحم خود هستند که می تواند باعث مشکلات باروری شود.

سندرم تخمدان اولیه: این وضعیت قبلاً یائسگی زودرس یا نارسایی زودرس تخمدان نامیده می شد. در این شرایط، تخمدان ‌ها شروع به رفتار متفاوتی می ‌کنند. آنها ممکن است تخمک را آزاد نکنند یا آنطور که باید استروژن و پروژسترون تولید نکنند.

پرکاری تیروئید: پرکاری تیروئید اختلالی است که در آن تیروئید بیش از حد هورمون های تیروئیدی تولید می کند که وارد خون شده و بر چرخه قاعدگی تأثیر می گذارد.

اختلالات اشتها: پرخوری عصبی، بی اشتهایی، پرخوری و سایر اختلالات خوردن می تواند به بدن از جمله سیستم تولید مثل آسیب برساند.

همچنین در برخی موارد ممکن است افراد به دلیل عوامل زیر نیز به الیگومنوره مبتلا شوند:

• دیابت نوع 1
• تومورهایی در تخمدان ها یا غدد فوق کلیوی که هورمون های مردانه ترشح می کنند
• داروهای ضد بارداری هورمونییا قرص های ضد بارداری
• برخی داروها  از جمله داروهای ضد روان پریشی و ضد صرع
• فعالیت بدنی شدید  به ویژه در زنان جوان تر

علل Oligomenorrhea

در یک چرخه قاعدگی منظم، تغییرات هورمونی به دیواره رحم سیگنال می دهد که هر ماه برای تخمک بارور شده تشکیل شود. البته تخمک همیشه راه خود را به سمت رحم پیدا نمی کند. هنگامی که پوشش لازم نباشد، بافت از دهانه رحم عبور می کند و وارد واژن می شود، جایی که می تواند بدن را به شکل پریود ترک کند.

این فرآیند هر ماه یا بیشتر اوقات، اتفاق می‌افتد، اگرچه تغییرات طبیعی در طول چرخه قاعدگی می‌تواند کمی طولانی‌تر یا کوتاه‌تر از ۲۸ روز باشد.

هنگامی که یک فرد جوان برای اولین بار سیکل های قاعدگی را شروع می کند، ممکن است چندین سال طول بکشد تا عادت ماهانه یک الگوی منظم ایجاد شود. در آغاز، خونریزی های نامنظم و پریودهایی که کمتر یا بیشتر از ماه قبل هستند عادی تلقی می شوند. با گذشت زمان، هورمون ها معمولا تثبیت می شوند.

الیگومنوره الیگومنوره الیگومنوره الیگومنوره الیگومنوره

تغییرات در چرخه قاعدگی نیز ممکن است زمانی رخ دهد که فرد در حال ورود به یائسگی است. تغییرات هورمونی که برای تسهیل این انتقال اتفاق می‌افتد، اغلب منجر به دوره‌هایی می‌شود که دیر یا زودتر از حد انتظار رخ می‌دهند، که از نظر مدت و میزان خونریزی متفاوت است، تا زمانی که در نهایت به طور کامل متوقف شوند.

تغییر سبک زندگی

چرخه های قاعدگی نیز ممکن است در پاسخ به تغییرات دیگر در زندگی فرد تغییر کند. به عنوان مثال، باردار شدن، زایمان و شیر دادن به نوزاد می تواند بر دوره های قاعدگی فرد تأثیر بگذارد.

الیگومنوره الیگومنوره الیگومنوره الیگومنوره الیگومنوره

تغییر در شیوه زندگی شما، مانند رفتن به تعطیلات، استرس در محل کار، یا کاهش وزن زیاد نیز می تواند بر قاعدگی شما تأثیر بگذارد. سوءتغذیه می تواند باعث نامنظم شدن قاعدگی شود و حتی ممکن است متوقف شود (آمنوره). افراد مبتلا به اختلالات خوردن مانند بی اشتهایی عصبی که به شدت دچار کمبود وزن می شوند، اغلب سیکل قاعدگی را متوقف می کنند.

ورزش شدید

افرادی که به شدت ورزش یا تمرین می کنند نیز می توانند تغییراتی در چرخه قاعدگی خود داشته باشند. برخی از ورزشکاران نخبه به دلیل شدت تمرین دوره های بسیار سبکی دارند یا اصلا پریود نمی شوند.

بیشتر بخوانید: بهترین ورزش برای تنبلی تخمدان

اضافه وزن داشتن

از طرف دیگر، اضافه وزن یا چاقی نیز می تواند بر چرخه شما تأثیر بگذارد. استروژن، هورمون کلیدی برای تنظیم قاعدگی، در چربی بدن یافت می شود. داشتن چربی بیشتر در بدن باعث افزایش سطح استروژن می شود که می تواند بر چرخه قاعدگی تأثیر بگذارد. علل مرتبط با وزن بی‌نظمی چرخه قاعدگی را معمولاً می‌توان با حفظ وزن مناسب برطرف کرد.

داروهای خاص

برخی از داروها، به ویژه کنترل بارداری هورمونی ، می توانند به طور عمده چرخه قاعدگی فرد را تغییر دهند. مصرف قرص‌های ضدبارداری یا تزریق واکسن‌هایی مانند دپو پروورا، استفاده از چسب یا حلقه، یا قرار دادن IUD می‌تواند منجر به تغییرات پریود شود.

اگر به طور نامنظم از روش های مختلف کنترل بارداری استفاده می کنید یا روش ها را به طور مکرر تغییر می دهید، می تواند باعث خونریزی غیر طبیعی یا غیرقابل پیش بینی شود. این معمولاً زمانی بهتر می شود که به طور مداوم از نوعی کنترل بارداری استفاده کنید که برای شما مفید است.

الیگومنوره الیگومنوره الیگومنوره الیگومنوره الیگومنوره

کنترل بارداری هورمونی اغلب برای درمان مشکلات مربوط به چرخه قاعدگی استفاده می شود. برخی از افرادی که قاعدگی دارند ممکن است استفاده از اشکال مداوم کنترل بارداری هورمونی را برای کاهش مدت یا دفعات پریودهای خود یا سرکوب کامل آنها انتخاب کنند.

سایر داروهایی که می توانند بر چرخه قاعدگی تأثیر بگذارند، عبارتند از:

• درمان های صرع
• داروهای ضد انعقاد مانند آسپرین
• داروهای ضد اضطراب یا ضد روان پریشی

[random-posts]

بیماری ها

الیگومنوره می تواند نشانه ای از چندین بیماری زمینه ای باشد، از جمله:

• بیماری گریوز
• سندرم پرادر ویلی
• اختلالات تیروئید
• نارسایی اولیه تخمدان
• بیماری التهابی لگن
• دیابت نوع ۱ و ۲ کنترل نشده
• استفاده از استروئید آنابولیک
• تومورهای ترشح کننده هورمون
• انسدادهای رحم، دهانه رحم و یا واژن
• سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)
• پرولاکتینوما (آدنوم در غده هیپوفیز قدامی)
• هایپرپرولاکتینمی (افزایش سطح پرولاکتین در خون)

تشخیص الیگومنوره

شما باید به یک متخصص در زمینه بهداشت باروری، به نام متخصص زنان و زایمان (OBGYN) مراجعه کنید. آنها سوالات عمیق تری از شما خواهند پرسید و ممکن است آزمایشاتی را انجام دهند.

یک OBGYN در مورد علائم شما صحبت خواهد کرد و ممکن است از شما در مورد سابقه جنسی شما و همچنین هرگونه بارداری و زایمانی که داشته اید سوال بپرسد. ممکن است از شما در مورد سایر بیماری ها یا جراحی هایی که انجام داده اید و همچنین هر دارو و مکملی که مصرف می کنید سؤال شود.

ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما ممکن است یک معاینه رکتوواژینال انجام دهد، که می‌تواند به او کمک کند هر گونه ناهنجاری را که نمی‌تواند در معاینه ببیند احساس کند. با استفاده از یک انگشت روغن کاری شده و دستکش، آنها به آرامی داخل راست روده و واژن شما را بررسی می کنند. ممکن است ناراحتی مختصری را تجربه کنید یا احساس خجالت کنید، اما امتحان به سرعت تمام خواهد شد.

الیگومنوره الیگومنوره الیگومنوره الیگومنوره الیگومنوره

همچنین ممکن است نیاز به معاینه واژینال با استفاده از اسپکولوم داشته باشید. این به OBGYN شما کمک می کند تا داخل واژن، تا دهانه رحم را ببیند. آنها ممکن است از سواپ استفاده کنند که به نظر می رسد یک نوک Q طولانی است تا نمونه ای را که می تواند برای عفونت آزمایش شود، تهیه کنند.

پزشک در ابتدا تشخیص را با معاینه فیزیکی برای بررسی وجود توده ها، نواحی حساس یا موهای اضافی بدن شروع می کند. معاینه اسپکولوم واژینال آزمایش مهم دیگری است که در آن دیواره‌ های واژن و دهانه رحم فرد از نظر عفونت، التهاب، بافت اسکار یا رشد بررسی می ‌شوند.

پس از معاینه فیزیکی برای الیگومنوره، پزشک ممکن است برای بررسی سطح هورمون، قند خون و پروتئین بیمار درخواست آزمایش خون کند. پزشک در این آزمایش ها ممکن است یک یا چند مورد از موارد زیر را آزمایش کند:

• هورمون محرک تیروئید
• هورمون محرک فولیکول
• هورمون لوتئینه کننده
• هموگلوبین
• پرولاکتین
• اینترلوکین
• تستوسترون

بسته به نتایج معاینه و آزمایش خون، ممکن است آزمایش‌های اضافی شامل سی‌تی اسکن، سونوگرافی، سواب دهانه رحم و MRI نیز انجام شوند.

درمان الیگومنوره

برنامه درمان الیگومنوره بسته به علت زمینه ای آن متفاوت است. ممکن است فرد مجبور شود سبک زندگی خود را برای کاهش استرس و بهبود رژیم غذایی خود تغییر دهد یا قرص های هورمون درمانی دریافت کند. سایر گزینه های طرح درمان الیگومنوره ممکن است شامل داروهای متناسب با شرایط باشد. در صورت وجود تومور پزشک ممکن است جراحی را برای برداشتن آن به فرد توصیه کند.

خطرات الیگومنوره

‌ الیگومنوره در صورت عدم درمان می‌تواند منجر به بروز مشکلات مختلفی از جمله پوکی استخوان، آکنه، مشکلات قلبی عروقی، اختلالات عصبی، ناباروری، هیپرپلازی آندومتر (زمانی که سلول‌های زیادی در پوشش رحم ایجاد می‌شود) یا سرطان آندومتر در فرد شود.

در پایان

الیگومنوره معمولاً یک بیماری جدی نیست، اما ممکن است نشانه ای از بیماری دیگری باشد. مشکلات قاعدگی هنوز در حال بررسی است و محققان به ویژه به تأثیر ژنتیک بر قاعدگی و ارتباط بین چربی بدن کم و تعادل هورمونی معتقد هستند. در صورت وجود الیگومنوره، خطر هیپرپلازی آندومتر و سرطان آندومتر افزایش می یابد بنابراین در صورت تاخیر بیش از 35 روز پریود، بهتر است فرد حتماً به پزشک مراجعه نماید.

الیگومنوره الیگومنوره الیگومنوره الیگومنوره الیگومنوره

سوالات پرتکرار شما عزیزان

برای دریافت نوبت از خانم دکتر کریسانی از طریق زیر اقدام نمایید.

آدرس: گیشا، نبش خیابان بیست و پنجم (ایزدی) ، پلاک ۳۲۸، طبقه سوم، واحد 10

تلفن های مطب: 09107661244 – 02188484081 | نوبت آنلاین

[wpforms id=”4024″]