HIV در دوران بارداری

HIV در دوران بارداریی؟ هر آن‌چیزی که باید شما بدانید

بر اساس گزارش های اعلام شده توسط پزشکان تخمین زده می شود که از هر صد هزار زن مبتلا به ایدز یا HIV ، حدود 6000 تا 7000 زن تجربه بارداری و زایمان داشته اند.

در این مقاله خانم دکتر نرمین کریسانی متخصص زنان و جراح زیبایی به موضوع “HIV در دوران بارداری” پرداخته است.

بر اساس گزارش های اعلام شده توسط پزشکان تخمین زده می شود که از هر صد هزار زن مبتلا به ایدز یا HIV ، حدود 6000 تا 7000 زن تجربه بارداری و زایمان داشته اند. ایالات متحده از آغاز همه گیری این بیماری اعلام کرده است که تقریباً 15000 کودک در ایالات متحده به HIV آلوده شده اند و 3000 کودک جان خود را از دست داده اند که حدود 90 درصد از این افراد در دوران بارداری یا تولد به ویروس ایدز آلوده شده بوده اند. به این مشکل یعنی انتقال ایدز یا HIV از مادر به کودک در دوران بارداری، زایمان یا شیردهی را انتقال پری ناتال می گویند. در واقع می توان گفت که HIV در دوران بارداری یا انتقال HIV پری ناتال رایج ترین راه آلوده شدن کودکان به HIV است.

HIV/AIDS یا ایدز چیست؟

ویروس نقص ایمنی انسانی یا HIV در واقع ویروسی است که باعث ایجاد بیماری ای به نام ایدز یا سندرم نقص ایمنی اکتسابی می شود که حالات مختلفی دارد. یعنی ممکن است فردی اچ آی وی مثبت باشد اما ایدز نداشته باشد. یک فرد آلوده به ویروس HIV ممکن است تا 10 سال یا بیشتر به ایدز مبتلا نشود اما بتواند آن را به فرد دیگری انتقال دهد؛ در مورد انتقال فردی که HIV او مثبت است، زمانی که خون، مایع منی یا واژن آلوده با پوست یا غشاهای مخاطی شکسته تماس پیدا کند، می تواند ویروس را به دیگران منتقل کند. یک فرد مبتلا به ایدز نمی تواند بطور معمول با بیماری ها حتی بیماری های ساده مبارزه کند و بیشتر از سایرین مستعد ابتلا به عفونت ها، سرطان های خاص و سایر مشکلات سلامتی است که می تواند تهدید بزرگی برای زندگی او بوده و یا حتی کشنده باشد.

عوامل خطر برای انتقال HIV در دوران بارداری به جنین چیست؟

در مورد HIV در دوران بارداری باید گفت که اگر زنی به ویروس HIV آلوده باشد اما بتواند تحت نظر پزشک تا حد امکان سالم بماند، خطر انتقال ویروس به جنین کاهش می یابد. طبق مطالعات صورت گرفته، درمان‌های جدید می‌تواند خطر انتقال HIV توسط مادر تحت درمان را به نوزادش تا ۲ درصد یا حتی کمتر کاهش دهد؛ اما بطور کلی همواره عواملی وجود دارند که می توانند احتمال انتقال را افزایش دهند که از جمله مهمترین آنها می توان به موارد زیر اشاره نمود:

مصرف سیگار یا هر نوع مخدر دیگر و سوء مصرف مواد
کمبود ویتامین A
سوء تغذیه
عفونت هایی مانند STD
مرحله بالینی HIV، از جمله بار ویروسی یا همان مقدار ویروس HIV در خون
عوامل مرتبط با زایمان
شیر دادن

الزام آزمایش HIV در زنان باردار و نحوه انجام تست

زنانی که قصد باردار شدن دارند یا باردار هستند باید در اسرع وقت آزمایش HIV خود را انجام دهند و قطعاً پدر نیز باید آزمایش شود. پزشکان توصیه می کنند که تمام زنان در سنین باروری که ممکن است در معرض HIV قرار گرفته باشند، حتماً باید قبل از باردار شدن آزمایش شوند و زنانی که قبل از باردار شدن مورد آزمایش قرار نگرفته اند، باید در جلسات مشاوره مربوط به دوران بارداری شرکت کنند. این زنان می‌توانند در حین زایمان با آزمایش‌های سریع غربالگری شوند؛ آزمایشاتی که نتیجه آنها در مدت زمانی کمتر از یک ساعت مشخص می شود. این کار به پزشکان اجازه می دهد تا در صورت مثبت بودن نتایج، اقدامات لازم را برای محافظت از نوزاد انجام دهند.

در حال حاضر آزمایش تشخیص HIV/AIDS از طریق آزمایش خون انجام می شود.

تاثیر HIV در دوران بارداری و مراقبت های آن

در بیشتر موارد، HIV از طریق جفت از مادر به نوزاد منتقل نمی شود. اگر مادر از جنبه های دیگر سالم باشد، جفت به محافظت از نوزاد در حال رشد کمک می کند. اما عوامل خطری نیز وجود دارند که می توانند توانایی محافظتی جفت را کاهش دهند که از جمله آنها می توان به عفونت های داخل رحمی، عفونت اخیر HIV، عفونت پیشرفته HIV یا سوء تغذیه اشاره نمود. عموماً کودک ممکن است در رحم، در حین زایمان یا در دوران شیردهی به HIV مبتلا شود. اگر مادر تحت درمان قرار نگیرد، نوزادان متولد شده به این ویروس مبتلا می شوند که با درمان، می توان این درصد را به کمتر از 2 درصد کاهش داد.

مراقبت های لازم

بطور کلی تا زمانی که عارضه ای ایجاد نشود، نیازی به افزایش تعداد ویزیت های دوران بارداری نیست. مشاوره ویژه در مورد رژیم غذایی سالم با توجه به پیشگیری از کمبود آهن یا ویتامین و کاهش وزن و همچنین مداخلات ویژه برای بیماری‌های مقاربتی یا سایر عفونت‌ها مانند مالاریا، عفونت‌های دستگاه ادراری، سل یا عفونت‌های تنفسی، باید بخشی از مراقبت های دوران بارداری باشد. در بحث مراقبت از زنان مبتلا به HIV باید گفت که لازم است پزشک مراقب علائم ایدز و عوارض بارداری و عفونت HIV باشد. علاوه بر این، پزشک باید از انجام هر گونه روش تهاجمی غیر ضروری مانند آمنیوسنتز و … نیز برای جلوگیری از انتقال HIV به نوزاد خودداری کنند.

آیا درمان ایمنی برای HIV در دوران بارداری وجود دارد؟

پزشکان به زنان باردار آلوده به HIV ، یک درمان ترکیبی با داروهای ضد اچ آی وی ارائه می دهند تا به محافظت از سلامت آنها و جلوگیری از انتقال عفونت به جنین کمک کند.

زیدوودین یا ZDV، اولین دارویی بود که مجوز درمان HIV را در جهان دریافت کرد. در حال حاضر از آن در ترکیب با سایر داروهای ضد HIV استفاده می شود که اغلب برای جلوگیری از انتقال HIV در دوران بارداری استفاده می شود. تجویز ZDV برای زنان آلوده به HIV باید از سه ماهه دوم شروع شود و در طول بارداری و زایمان ادامه یابد. عوارض جانبی این دارو شامل حالت تهوع، استفراغ و کاهش تعداد گلبول های قرمز یا سفید خون است.

در پایان

بیماری ایدز یا HIV در واقع بیماری مرتبط با نقص سیستم ایمنی است که در صورت عدم درمان می توان کشنده باشد و افراد بسیار زیادی را نیز آلوده نماید. اگر بیماری ایدز در زنان باردار کنترل نشود می تواند مشکل ساز شود در واقع HIV در دوران بارداری می تواند جنین را نیز آلوده نماید یا حتی موجب از دست رفتن آن شود. آزمایشات قبل از بارداری، تحت نظر پزشک متخصص بودن و رعایت برخی نکات ساده می تواند به تولد یک فرزند سالم کمک نماید.